Omsk,
m. w Federacji Ros., na południowym zachodzie Syberii, nad Irtyszem i uchodzącą do niego rz. Om; stolica obwodu omskiego.
Omsk
Encyklopedia PWN
Założony 1716 jako warownia w celu obrony przed Kirgizami; od 1782 miasto; od końca XVIII w. przystań na Irtyszu; 1808–1917 siedziba władz Syberyjskiego Wojska Kozackiego oraz 1824–82 generała gubernatora Syberii Zachodniej, 1882–1917 generała stepowego; po uzyskaniu połączenia kol. z Czelabińskiem (1895) i Tiumeniem (1913) największy ośr. handl. Syberii Zachodniej (gł. wywóz żywności); 1918–19 stol. rządu A. Kołczaka; w ZSRR rejon łagrów; od 1934 stol. obwodu. Duży ośr. przem. Syberii; rozwinięty przemysł maszyn., zbrojeniowy (zakłady Transmasz — największy w Rosji producent czołgów), kosm. (rakiety, satelity), chem. (m.in. gumowy, produkcja kauczuku), elektrotechniczny, drzewny, materiałów budowlanych, spoż. (największy w kraju kombinat mięsny, wielki browar), skórz., obuwniczy, włók. oraz rafineryjny (ropa naftowa dostarczana rurociągiem z Ust-Bałyku); ważny węzeł kol. na trasie Kolei Transsyberyjskiej; port lotn.; 10 szkół wyższych (m.in. uniw., zał. 1974); muzea.
