Neczuj-Łewycki Iwan, właśc. I. Łewycki, ur. 25 XI 1838, Stebliw (gubernia kijowska), zm. 15 IV 1918, Kijów,
ukr. pisarz i krytyk literacki;
Neczuj-Łewycki Iwan
Encyklopedia PWN
od 1865 profesor seminarium duchownego w Połtawie; przedstawiciel nurtu etnogr.-opisowego w prozie ukr.; autor realist. powieści społ.-obyczajowych, poświęconych życiu wsi ukr. po reformie 1861 (m.in. Mykoła Dżeria 1878), podejmujących problem inteligencji ukr. (Chmary 1874), satyr. przedstawiających środowisko prowincjonalnego duchowieństwa (m.in. Staroświtsky batiuszky ta matuszky); hist. powieść Hetman Iwan Wyhowśkyj (powstała 1897, wyd. 1932), także dramaty hist. i komedie o tematyce współcz.; artykuły krytycznolit., prace etnograf. i językoznawcze, recenzje teatralne.
