Laktancjusz
 
Encyklopedia PWN
Laktancjusz, Lucius Caecilius Firmianus Lactantius, ur. ok. 250, zm. ok. 330,
pisarz, teolog i apologeta chrześc., pochodzący z Afryki;
początkowo był nauczycielem retoryki w Nikomedii (Bitynia), gdzie przyjął chrzest, a od 312 — nauczycielem Kryspusa, syna ces. Konstantyna I Wielkiego; jego najważniejsze dzieło to Divinarum institutionum libri VII, systematyczny wykład chrześc. nauki i filozofii; również autor wielu prac polemicznych (z gnostykami) i apologetycznych, pisanych klas. łaciną, wzorowaną na dziełach Cycerona.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia