Kostroma, Kostromạ,
m. w Rosji, nad górną Wołgą;
Kostroma
Encyklopedia PWN
założona przez ks. Jerzego Dołgorukiego w XII w.; w 2. poł. XIII w. ośr. udzielnego księstwa; w poł. XIV w. włączona do państwa moskiewskiego; XIII–poł. XVII w. wielokrotnie pustoszona (m.in. Tatarzy, uszkujnicy, 1608–10 pol. lisowczycy); w XVII–XVIII w. jeden z największych ośr. przemysłu bawełnianego (pierwsza manufaktura 1751); od XVIII w. prowincja Kościoła prawosł.; od 1778 stol. guberni, a od 1944 obwodu. Ośr. przemysłu włók. (gł. lniarskiego) o starych tradycjach; ponadto przemysł drzewny, maszyn. (koparki, maszyny włók.), obuwniczy, metal., spoż.; port lotn.; 3 szkoły wyższe; muzea; sobór monastyru Objawienia Pańskiego (XVI, XIX w.), monastyr św. Hipacego (XVI, XVII, XIX w.) z soborem Świętej Trójcy z dzwonnicą (XVII w.); cerkwie, m.in. Zmartwychwstania Pańskiego, Iljińska na Gorodiszczu, Przemienienia Pańskiego, Bogosłowa — wszystkie z XVII w.; klasycyst. domy i budowle użyteczności publicznej (XIX w.). Na południe od Kostromy, w Wołgoreczeńsku, Kostromska Elektrownia Cieplna (4800 MW).
