Korzeniewski Bohdan

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Korzeniewski Bohdan, ur. 12 IV 1905, Siedlce, zm. 5 IX 1992, Warszawa,

historyk i krytyk teatru, reżyser, tłumacz.

Od 1934 wykładowca w PIST (także w tajnym, w czasie okupacji niem.); podczas II wojny światowej współorganizator konspiracyjnej Rady Teatr.; od 1946 profesor PWST w Warszawie; od 1956 współredaktor (wraz z Z. Raszewskim) „Pamiętnika Teatralnego”; 1955–70 prezes Pol. Ośrodka Międzynar. Inst. Teatralnego (od 1970 prezes honorowy); od 1947 reżyserował gł. w teatrach warsz. i krak.; inscenizacje gł. dramatów klas., akcentujące ich treści intelektualne, zwłaszcza myśl racjonalistyczną, satyrę i szyderstwo, m.in. Don Juan Moliera (1950, 1962), Nie-Boska komedia Z. Krasińskiego (1959), Zmierzch I. Babla (1967), Tragiczne dzieje doktora Fausta Ch. Marlowe’a (1971), także sztuk A. Fredry (Mąż i żona 1949), A.W. Suchowo-Kobylina (Śmierć Tarełkina 1949, 1975); wydał: Spory o teatr (1966), O wolność dla pioruna... w teatrze (1973), Książki i ludzie (1989).

Bibliografia

M. SZEJNERT Sława i infamia. Rozmowa z Bohdanem Korzeniewskim, Kraków 1992;

Bohdan Korzeniewski 1905–1992, katalog wystawy, Warszawa 1993;

„Pamiętnik Teatralny” 1994 z. 1–2 (monograficzny).