Kazakiewicz Emmanuił G.

Kazakiewicz Emmanuił G., ur. 24 II 1913, Krzemieńczuk (gubernia połtawska), zm. 22 IX 1962, Moskwa,

pisarz ros., pochodzenia żydowskiego;

pierwsze wiersze i poematy w języku jidysz; w późniejszej twórczości (w języku ros.) dominuje tematyka wojenna, m.in.: opowieści Gwiazda (1947, wyd. pol. 1948), Dwaj w stepie (1948, wyd. pol. 1964) oraz utrzymana w konwencji socrealist. powieść Wiosna nad Odrą (1949, wyd. pol. 1950); 1956 był jednym z redaktorów almanachu Litieraturnaja Moskwa i brał udział w walce o odrodzenie literatury rosyjskiej.