Kariotạkis Kọstas
 
Encyklopedia PWN
Kariotạkis Kọstas, ur. 30 X 1896, Tripolis, zm. 21 VII 1928, Preweza,
poeta gr., z wykształcenia prawnik;
gł. przedstawiciel katastrofizmu w liryce nowogr.; w wierszach pełnych sarkazmu i goryczy wyrażał własną, nihilistyczną postawę uwarunkowaną osobistą tragedią; popełnił samobójstwo; pozostawił zbiory: O pọnos tu anthrọpu ke ton praghmạton (1919), Nipẹnthi (1920), Elejịa ke sạtires (1927); pol. przekłady wierszy Kariotạkisa w antologiach: Poeci Nowej Grecji (1972, 1987), Nowe przestrzenie Ikara (1972), Latarnie Posejdona (1978).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia