Jastrow Marcus (Mordechaj)
 
Encyklopedia PWN
Jastrow Marcus (Mordechaj), ur. 5 VI 1829, Rogoźno (Poznańskie), zm. 13 X 1903, Germantown (stan Pensylwania, USA),
rabin, leksykograf;
studiował w Berlinie, od 1858 rabin w zreformowanej synagodze w Warszawie, rzecznik asymilacji i równouprawnienia Żydów, przy zachowaniu ich odrębności kult.; w okresie manifestacji patriotycznych 1861 w Królestwie Pol. uczestnik pogrzebu 5 poległych demonstrantów, 18 X 1861 zamknął synagogę, solidaryzując się z decyzją duchowieństwa katol. o zamknięciu warsz. kościołów, do których wtargnęło wojsko ros.; uwięziony w Cytadeli warsz. i deportowany do Prus; 1864–66 rabin w Wormacji, od 1866 w USA, wykładowca w Filadelfii; autor publikacji o najnowszej historii Polski, historii Żydów oraz Dictionary of the Targumin the Talmud Balbi and Yerushalami and the Midrashic Literature (t. 1–2 1886–1903).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia