Hofsztejn Dowid
 
Encyklopedia PWN
Hofsztejn Dowid, ur. 1889, zm. 12 VIII 1952,
poeta żydowski, tworzący w językach jidysz i hebrajskim;
pochodził z Ukrainy; współwydawca moskiewskiego mies. „Sztrom”; 1923 próbował osiedlić się w Palestynie, 1926 powrócił do ZSRR, 1949 uwięziony przez władze stalinowskie i stracony wraz z grupą pisarzy oskarżonych o żydowski nacjonalizm; autor nastrojowych liryków i niekonwencjonalnej poezji rewolucyjnej; Baj wegn [‘przydroże’] (1919), Trojer [‘smutek’] (1922, z oryginalnymi ilustracjami M. Chagalla), Geklibene werk [‘utwory zebrane’] (1968), Lider un poems [‘wiersze i poematy’] (1977); pol. tłum. utworów w antologii Stu trzydziestu poetów (1957) oraz antologiach poezji żydowskiej (1980, 1983).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia