Hofman Wlastimil (Vlastimil)
 
Encyklopedia PWN
Hofman Wlastimil (Vlastimil), ur. 27 IV 1881, Karlín (obecnie część Pragi, Czechy), zm. 6 III 1970, Szklarska Poręba,
malarz;
od 1897 studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Krakowie, 1899–1901 — w École des Beaux-Arts w Paryżu; czł. ugrupowań artyst.: Grupa Pięciu, Secesja Wiedeńska, Towarzystwo Artystów Polskich „Sztuka”, Zero, czeskie Tow. Artystów Mánes; do II wojny światowej tworzył gł. w Krakowie; 1947 osiadł w Szklarskiej Porębie; tworzył kompozycje rodzajowe i rel. (Madonny w strojach lud., sceny z życia wsi podkrak. i górali, świątki), w których mocno zaznaczył się wpływ symbolizmu; liczne portrety (W. Sierpiński, W. Lutosławski, K.H. Rostworowski, autoportrety) i pejzaże.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia