Fulda,
m. w środkowej części Niemiec, w kraju związkowym Hesja, nad rz. Fulda, między górami Vogelsberg a Rhön.
Fulda
Encyklopedia PWN
— 64 tys. mieszk. (2008); miasto powstało przy opactwie benedyktyńskim (zał. 744 przez św. Bonifacego); w IX w. ośrodek kult. i lit.; ok. 1114(?) prawa miejskie; 1170–1803 opaci Fuldy książętami Rzeszy; 1752–1803 i od 1821 biskupstwo; od 1867 miejsce konferencji episkopatu niem.; od 1866 należała do Prus. Przemysł włók., gumowy (opony), chem., metal., maszyn., elektrotechniczny; węzeł kol.; wyższa szkoła filoz.-teol.; Landesbibliothek (cenne zbiory rękopisów); muzeum regionalne; karolińska rotunda (IX, XI, XII w.); liczne budowle barok., m.in. katedra (pocz. XVIII w.) z rom. kryptą, pałac biskupi z parkiem i oranżerią (XVIII w.), kościoły i klasztory. W pobliżu Fuldy, na wzgórzu Petersberg, kościół (XV w.) z kryptą (IX w.).
