Fernández Santos Jesús

Fernández Santos

[fernạndes s.]

Jesús, ur. 9 XI 1926, Madryt, zm. 2 VI 1988, tamże,

hiszp. pisarz, krytyk film. i reżyser;

debiutował jako prozaik w duchu tzw. realizmu obiektywnego (Los bravos 1954), który wkrótce porzucił na rzecz problematyki psychol. i moralno-rel. — podejmował motywy samotności, alienacji, zmagań z otoczeniem i własnym losem (El hombre de los santos 1969, Libro de la memoria de las cosas 1971), często ujmując je w kostium hist. (Extramuros 1978, Cabrera 1981); wielokrotnie wracał też do dram. wydarzeń z lat 30. (zbiór autobiogr. opowiadań Cabeza rapada 1958, powieści Jaque a la dama 1982 i Los jinetes del alba 1984); regularnie uprawiał krytykę film., reżyserował filmy dokumentalne i fabularne (Llegar a más 1963); artykuły prasowe i eseistyka F.S. zostały zebrane w tomach: Europa y algo más (1977), Palabras en la libertad (1982) i El rostro del país (1987).