Étienne-Martin
rzeźbiarz francuski;
[etjẹn martę̣],
właśc. Martin Étienne, ur. 4 II 1913, Loriol-sur-Drôme, zm. 1995, Paryż,
Étienne-Martin
Encyklopedia PWN
1929–33 studiował w École des Beaux-Arts w Lyonie, następnie w Académie Ranson w Paryżu (1934); w latach 30. tworzył duże rzeźby z kamienia i brązu (Głowa André 1935); 1943, wspólnie z H.P. Roché, wykonał kolosalny posąg Dziewica, w którym uwidoczniły się wpływy sztuki egipskiej; 1944–47 tworzył przypominające totemy rzeźby drewniane (Duża para 1946); pod koniec lat 40. wypracował własny styl, łączący cechy surrealizmu i sztuki bezprzedmiotowej, dla którego są charakterystyczne prymitywizujące, splątane układy różnych materiałów, np. gipsu, drewna, skóry, metalu (seria Passementerie 1949, Płaszcz-Mieszkanie 5 1962, Mur-zwierciadło 1979).
