dzwony orkiestrowe
 
Encyklopedia PWN
dzwony orkiestrowe,
instrument muz. z grupy idiofonów, złożony z kilkunastu metalowych rur różnej długości, wiszących równolegle na wspólnej ramie, nastrojonych wg stopni skali chromatycznej;
rozpiętość skali dz.o. zależy od liczby rur: przy 13 rurach — c1c2, przy 32 — cc3; dźwięk uzyskuje się przez uderzanie rur drewnianym młotkiem oklejonym skórą lub filcem; znane od dawna na terenie Azji dzwony rurowe, weszły do orkiestry symfonicznej dopiero w XIX w.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia