Dufour Piotr
 
Encyklopedia PWN
Dufour
[düfụ:r]
Piotr Wymowa, ur. 1729, Paryż, zm. 15 I 1797, Warszawa,
drukarz, nakładca i księgarz, pochodzenia francuskiego;
jeden z najwybitniejszych warsz. wydawców epoki oświecenia; od 1775 właściciel największej i najnowocześniejszej drukarni warsz., 1784–94 zarządca drukarni Korpusu Kadetów w Warszawie; wydawca ok. 2 tys. dzieł w językach pol., fr., łac., niem., gr., ruskim i hebrajskim; tłoczył czasopisma (m.in. „Monitor” 1784–85), utwory lit. (m.in. 1779–94 56 tomów serii «Teatr Polski...»; J. Wybickiego, F. Zabłockiego), prace nauk., encyklopedie, druki urzędowe Rady Nieustającej i masońskie; właściciel księgarni w Warszawie i jarmarcznych składów księgarskich w Łowiczu i Grodnie; organizator sprzedaży kolporterskiej; po śmierci Dufoura do 1804 firmę prowadził T. Lebrun.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia