Drakoncjusz Blossjusz, Aemilius Blossius Dracontius, żył na przeł. V i VI w.,
łac. poeta chrześcijański;
Drakoncjusz Blossjusz
Encyklopedia PWN
pochodził z Kartaginy okupowanej przez Wandalów; za utwór obrażający ich władcę, Guntamundusa, pozbawiony wolności; większość swych dzieł napisał w więzieniu; był autorem 2 poematów: Satisfạctio [‘zadośćuczynienie’] — elegii, w której błagał o uwolnienie, oraz epopei bibl. w III księgach Laudes Dei [‘pochwały Boga’], noszącej też tytuł De opere sex dierum Hexaëmeron [‘sześć dni stworzenia’]; D.B. tworzył też wiersze o różnej treści, zebrane w tomie Romụlea [‘pieśni rzymskie’]; zachował się również epylion mitol. Orestis tragoedia [‘tragedia Orestesa’].
