Dorowie,
w starożytności plemię gr., które miało się wywodzić od mitycznego Dorosa, syna Hellena;
Dorowie
Encyklopedia PWN
przybyli na tereny Grecji (wg tradycji gr.) w XIII w. p.n.e., co łączono z upadkiem kultury mykeńskiej (XIII–XII w.), widząc w Dorach najeźdźców uzbrojonych w broń żelazną (upowszechniła się później), którzy zdobyli i zburzyli ośr. mykeńskie. Obecnie przyjmuje się, że świat achajski upadł w wyniku zaburzeń wewn. i stopniowej infiltracji Dorów; po upadku kultury mykeńskiej nastąpiła dalsza ekspansja Dorów (XI–X w.); opanowali Peloponez (zał. m.in. Spartę), wyspy (m.in. Kretę, południowe Cyklady) oraz krainę w południowo-zachodniej Azji Mniejszej (Dorydę).
