Blanco Amor
pisarz galisyjski, tworzący również w języku hiszpańskim;
[blạnko a.]
Eduardo, ur. 8 IX 1897, Orense, zm. 1 XII 1979, Vigo,
Blanco Amor Eduardo
Encyklopedia PWN
1919 emigrował do Argentyny, gdzie rozwinął ożywioną działalność lit., m.in. 1933–44 redagował pismo „Galicia”; pod wpływem modernizmu ogłosił opiewające ojczysty krajobraz zbiory poezji Romances galegos (1928) i Poema en catro tempos (1931); jego pierwsze powieści, i La catedral y el niño (1956) i Los niedos (1963), plastycznie ewokują świat dzieciństwa i młodości, kolejne, m.in. A esmorga (1959), Xente ao lonxe (1972, autorska wersja hiszp. Aquella gente 1976), kreślą panoramę prowincji galisyjskiej z pocz. XX w. w duchu neorealist.; B.A. wykorzystywał potoczne i żargonowe słownictwo dla wzbogacenia środków ekspresji lit. współcz. języka galisyjskiego.
