Bergman
pisarz szwedzki;
[bạ̈rjman]
Hjalmar, ur. 19 IX 1883, Örebro, zm. 1 I 1931, Berlin,
Bergman Hjalmar
Encyklopedia PWN
1909–11 przebywał w Rzymie, 1923–24 w Kalifornii; twórczość realist. o pesymistycznym wydźwięku, nasycona elementami fantastyki, łącząca obserwacje środowiskowe z analizą psychol.; B. odrodził w literaturze szwedzkiej powieść mieszczańską (Hans nåds testamente ‘testament jaśnie pana’ 1910, Markurells i Wadköping ‘Markurellowie w Wadköping’ 1919); tworzył również dramaty, które zyskały mu sławę największego, po A. Strindbergu, dramatopisarza szwedzkiego (Swedenhielms ‘Swedenhielmowie’1925 oraz Spelhuset ‘dom gry’, Vävaren ‘tkacz’, Porten ‘brama’ — wyd. łączne 1923); powieść Clownen Jac [‘klown Jack’] (1930) utrzymana w konwencji chaplinowskiej burleski; nowele i scenariusze filmowe.
