Aszkelon

Aszkelon, ’Ašqělôn, staroż. Askalon,

m. w południowo-zachodniej części Izraela, w Dystrykcie Południowego, nad M. Śródziemnym.

W starożytności miasto w południowej Palestynie; jedno z 5 miast filistyńskich wymienionych w Starym Testamencie; w czasach rzym. bogate, słynne z igrzysk; w pierwszych wiekach n.e. siedziba biskupstwa; 640 zdobyte przez Arabów; 1153 przeszło w ręce królów jerozolimskich; 1187 odebrał je Saladyn i zburzył; 1270 sułtan mamelucki Bajbars zniszczył ostatecznie miasto i port. Współczesny A. powstał z połączenia miast: Afridar, zał. 1952 przez Żydów z Afryki Południowej i Migdal (arabskie Al-Majdal), opuszczonego przez Arabów po 1948; ośr. przemysłu samochodowego, elektrotechniczny, materiałów bud., chem.; węzeł komunik.; mor. port naftowy, połączony rurociągami z m. Aszdod i Ejlat; linia kol. do Tel Awiwu-Jaffy; nowoczesne osiedle mieszkaniowe typu miasto-ogród. W pobliżu A. kąpielisko mor. i park narodowy.