życzliwość

Encyklopedia PWN

[nị:czə]

Friedrich Wilhelm Wymowa

, ur. 15 X 1844, Röcken k. Lützen, zm. 25 VIII 1900, Weimar,

filozof niemiecki.

wg filozofów starożytnych dzielenie życiowych powodzeń i niepowodzeń, jedność w szlachetnych zamierzeniach, a przyjaciel to „drugie ja” (Teofrast z Eresos), „połowa duszy mej” (Horacy); przyjaźń jest cnotą, złotym środkiem między wadami wrogości i pochlebstwa;

Relander Lauri Kristian, ur. 31 V 1883, zm. 9 II 1942, Helsinki,

polityk fiński;

Rimay

[rịmoj]

János, ur. ok. 1570, Alsósztregova (ob. Dolná Strehová, Słowacja), zm. między 9 a 11 XII 1631, Divény (ob. Divín, Słowacja),

poeta węgierski;

szacunek,

filoz. pokrewna życzliwości postawa akceptacji dokonań, dążeń i poglądów drugiego człowieka oraz czci dla tego, co w nim wielkie.

Tacyt, Publius Cornelius Tacitus Caecina, ur. ok. 55 r., zm. ok. 120,

historyk rzymski.

Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>