rybackie
Encyklopedia PWN
Bałtyckie, Morze, Bałtyk, duń. Østersøen, est. Läänemeri, fiń. Itämeri, lit. Baltijos jūra, łot. Baltijas jūŗa, niem. Ostsee, ros. Bałtịjskoje mọrie, szwedz. Ostersjön, ang. Baltic Sea,
śródlądowe, półzamknięte morze epikontynentalne Oceanu Atlantyckiego, leżące w Europie Północnej między Półwyspem Skandynawskim a środkową i wschodnią częścią lądu europejskiego.
Barentsa, Morze, norweskie Barentshavet, ros. Bạriencewo mọrie, ang. Barents Sea,
szelfowe morze Oceanu Arktycznego, między północnymi wybrzeżami Europy a Ziemią Franciszka Józefa na północy, Nową Ziemią i wyspą Wajgacz na wschodzie oraz archipelagiem Svalbard i Wyspą Niedźwiedzią na zachodzie.
baza przetwórnia, baza rybacka,
statek obsługujący na oddalonych łowiskach flotylle mniejszych statków rybackich;
Beihai, Pejhaj, Pakhoj,
m. w południowych Chinach, nad Zat. Tonkińską, w regionie autonomicznym Guangxi.
Białe, Morze, Biẹłoje mọrie,
śródlądowe morze Oceanu Arktycznego, w Europie Północnej, między półwyspami: Kolskim i Kanin;
Bużumbura, Bujumbura, do 1965 Usumbura,
stolica Burundi, w zachodniej części kraju, nad jez. Tanganika.
