prądu przemiennego
Encyklopedia PWN
przekształcanie prądu przemiennego (jedno-, trój- lub wielofazowego) w jednokierunkowy prąd tętniący;
ukierunkowany ruch (przepływ) swobodnych ładunków elektrycznych w środowisku przewodzącym, który zachodzi pod wpływem pola elektrycznego.
med. prąd elektr. przemienny o niskim napięciu, małym natężeniu oraz małej częstotliwości;
amerykański elektrotechnik i wynalazca, pochodzenia chorwackiego.
dioda
przyrząd elektronowy o 2 elektrodach (anoda i katoda) odznaczający się nieliniową i niesymetryczną charakterystyką prądowo-napięciową;
[gr.],
silnik elektryczny, pot. motor,
maszyna elektryczna przetwarzająca energię elektr. w energię mech. ruchu obrotowego (s.e. wirujący) lub, rzadziej, postępowego (silnik liniowy);
