polerka
Encyklopedia PWN
obrabiarka skrawająca (rodzaj szlifierki) do polerowania za pomocą past lub emulsji polerskich nakładanych np. na tarcze (p. tarczowa) lub taśmy polerskie (p. taśmowa).
środek szlifierski zawierający twardy drobnoziarnisty materiał ścierny (korund, węgliki krzemu i boru, kwarc, diament) wtopiony w mieszaninę wosków lub np. parafiny;
polerowanie
obróbka wykańczająca, której celem jest uzyskanie gładkości i połysku obrabianego przedmiotu, najczęściej metalowego, rzadziej np. kamiennego, drewnianego;
[niem. < łac.],
odpowiednio ukształtowany obszar pola magnet. (s.e. magnetyczna) lub pola elektr. (s.e. elektrostatyczna) skupiający przechodzącą przezeń wiązkę obdarzonych ładunkiem cząstek (elektronów, jonów); działa w podobny sposób jak soczewka szklana, skupiająca wiązkę promieni świetlnych.
