obojczyk
Encyklopedia PWN
parzysta kość pochodzenia skórnego, wchodząca w skład obręczy kończyny przedniej kręgowców;
obręcz kończyny przedniej, obręcz barkowa, pas barkowy,
część szkieletu służąca do umocowania kończyn przednich kręgowców lądowych i płetw piersiowych ryb;
Budda
twórca uniwersalistycznej religii misyjnej zwanej od jego przydomka buddyzmem.
[sanskr. buddha ‘przebudzony’, ‘oświecony’],
Buddha, właśc. Siddhartha Gautama, ur. ok. 560 p.n.e., wieś Lumbini w pobliżu Kapilawastu (obecnie w Nepalu), zm. ok. 480 p.n.e., Kuśinagara (ind. stan Bihar),
fr. chirurg i anatom;
parzysta kość pasa barkowego kręgowców (obręcz kończyny przedniej), miejsce przyczepu mięśni obręczy barkowej i grzbietu;
anat. nieparzysty, chrzęstny lub kostny element szkieletu osiowego, który łącząc się z kośćmi obręczy kończyny przedniej i żebrami, zamyka od strony brzusznej klatkę piersiową;
