kolejowy
Encyklopedia PWN
zelektryfikowana linia kol. (magistrala), łącząca Śląsk (początek linii w Zawierciu) z Warszawą, należąca do eur. sieci kolejowej;
droga stanowiąca zespół: nawierzchni kolejowej, podtorza, obiektów inżynierskich (mostów, tuneli), budynków stacyjnych, ramp, posterunków ruchu oraz instalacji elektrycznych.
zespół środków techn. zapewniających bezpieczny przejazd kol. pociągów po wyznaczonych liniach kol. (b.k. liniowa) lub po wyznaczonych torach stacyjnych (b.k. stacyjna).
tor lub zespół torów wykorzystywany przez użytkownika (np. kopalnię, cukrownię) i połączony bezpośrednio z torem użytku publicznego na szlaku kol. (bocznica szlakowa) lub stacji (bocznica stacyjna).
budynek lub pomieszczenie, w którym znajdują się urządzenia służące do zapewnienia bezpieczeństwa ruchu kol. i/lub np. obsługi systemów zasilania trakcji elektrycznej;
sygnalizacja stosowana przy prowadzeniu ruchu kol.;
