jednostka geochronologiczna

Encyklopedia PWN

kenozoik
[gr. kainós ‘nowy’, zōḗ ‘życie’],
era kenozoiczna,
najmłodsza era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 65 mln lat temu do dziś; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
kreda,
trzeci i ostatni okres (jednostka geochronologiczna) ery mezozoicznej, trwający od ok. 135 do 65 mln lat temu; również nazwa systemu (jednostka chronostratygraficzna) obejmującego skały powstałe w tym czasie.
mezozoik
[gr. mésos ‘środkowy’, zṓon ‘istota żyjąca’, ‘zwierzę’],
era mezozoiczna,
środkowa era (jednostka geochronologiczna) eonu fanerozoicznego (fanerozoik) w geologicznej historii Ziemi, trwająca od ok. 250 do 65 mln lat temu; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
neogen
[gr. néos ‘nowy’, génos ‘ród’, ‘pochodzenie’],
geol. późny podokres (jednostka geochronologiczna) trzeciorzędu, trwający od ok. 24 mln do ok. 1,8 mln lat temu;
paleogen
[gr. palaiós ‘stary’, ‘dawny’, génos ‘ród’, ‘pochodzenie’],
wczesny podokres (jednostka geochronologiczna) trzeciorzędu, trwający od ok. 65 do ok. 24 mln lat temu;
paleozoik
[gr. palaiós ‘stary’, ‘dawny’, zóon ‘zwierzę’],
era paleozoiczna,
era (jednostka geochronologiczna) w geologicznej historii Ziemi, najstarsza w eonie fanerozoicznym (fanerozoik), trwająca od ok. 540 mln do ok. 250 mln lat temu; także eratem (jednostka chronostratygraficzna) obejmujący skały powstałe w tej erze.
Encyklopedie i leksykony PWN – zobacz ofertę >>

Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia