hiperdźwiękowy
Encyklopedia PWN
przepływ hiperdźwiękowy, przepływ hipersoniczny,
przepływ naddźwiękowy, w którym prędkość gazu co najmniej kilkakrotnie przekracza prędkość dźwięku (Ma > 45).
nagrzewanie się powierzchni ciała stałego opływanego przez naddźwiękowy lub hiperdźwiękowy strumień gazu.
akustooptyka
dziedzina fizyki i techniki zajmująca się opisem i zastosowaniami oddziaływań fotonów z fononami, czyli fal świetlnych z falami sprężystymi o dużej częst. (ultra- i hiperdźwiękowej).
[gr.],
akustyka
dział fizyki i techniki tradycyjnie obejmujący naukę o dźwięku rozumianym jako zjawisko słyszalne, związane z rozchodzeniem się fal sprężystych w ośrodku gazowym, a w miarę rozwoju także w ośrodkach ciekłym i stałym.
[gr. akoustikós ‘dotyczący słuchu’],
zespół zjawisk związanych z nagrzewaniem się do wysokich temp. powierzchni statków powietrznych, statków kosmicznych, rakiet i pocisków podczas lotu z dużymi prędkościami (naddźwiękowymi, hiperdźwiękowymi) w atmosferze.
fale mech., które rozchodzą się w ośrodku materialnym w wyniku działania sił sprężystości związanych z odkształceniami objętości (ściskaniem i rozciąganiem) i postaci (ścinaniem) elementów ośrodka (fale mechaniczne);
