dużej
Encyklopedia PWN
dzwon na Wieży Zygmuntowskiej katedry na Wawelu w Krakowie;
grupa bakterii bytujących na resztkach roślinnych oraz występujących w wydalinach zwierzęcych, które, w przeciwieństwie do autochtonicznej mikroflory gleb, po wprowadzeniu do gleby większej ilości materii organicznej bujnie się rozwijają, a gdy te substancje zostaną wyczerpane w środowisku, giną lub przechodzą w stan spoczynku, który trwa aż do nowego dopływu z zewnątrz świeżej substancji organicznej;
termin, którym w średniowieczu określano w Polsce i na Rusi grunty tworzące gospodarstwo rolne — pola uprawne oraz przynależące do nich łąki, pastwiska i lasy;
geol. naturalny, samoczynny i skoncentrowany wypływ wód podziemnych na powierzchnię terenu lub dno zbiornika wód powierzchniowych (źródło zatopione);
żaby bezjęzyczne, żaby bezjęzykowe, grzbietorody, Pipidae,
rodzina płazów bezogonowych;
