całego ciała
Encyklopedia PWN
dział fizyki, którego przedmiotem jest budowa atomowa i właściwości fiz. ciał stałych (krystalicznych i bezpostaciowych), a także zjawiska i procesy zachodzące w ich wnętrzu i na powierzchni pod wpływem różnych czynników zewnętrznych.
ciało całkowicie pochłaniające padające nań promieniowanie niezależnie od długości (częst.) fali, czyli o zdolności absorpcyjnej równej jedności w całym zakresie długości fal.
święto katol. obchodzone w czwartek po oktawie Zesłania Ducha Świętego (Zielone Święta) dla publicznego uczczenia Chrystusa w sakramencie Eucharystii;
prędkość, jaką trzeba nadać ciału, aby nie spadło z powrotem na Ziemię lub inne ciało niebieskie, z którego zostało wyrzucone.
odkształcenie, deformacja,
techn. zmiana wzajemnego położenia punktów ciała w wyniku działania sił zewn., zmian temperatury lub zmian struktury związanych ze zmianą objętości.
Platon, właśc. Arystokles, gr. Plátōn, Aristoklḗs, łac. Plato, Aristocles, ur. ok. 427, prawdopodobnie w Atenach (wg niektórych świadectw na wyspie Eginie), zm. 347 p.n.e., Ateny,
jeden z najsłynniejszych filozofów starożytnych Grecji; uczeń Sokratesa i nauczyciel Arystotelesa, założyciel Akademii Platońskiej.
