burtowy

Encyklopedia PWN

żegl. wzmocnienie elementów konstrukcyjnych kadłuba statku żaglowego (jachtu) służące do zamocowania want.

stabilizator kołysania, amortyzator kołysania,

urządzenie do tłumienia przechyłów bocznych statku wodnego na fali;

żegl. belka lub drzewce, najczęściej ruchome, wystające poza obrys statku wodnego;

[ang.],

żegl.:

żegl. skrajny pas poszycia kadłuba statku wodnego;

żegl. element wzdłużnego wiązania kadłuba statku wodnego — kątownik łączący np. mocnicę pokładową i burtową.

Słownik języka polskiego