brakować
Encyklopedia PWN
proteza stosowana w dentystyce w celu uzupełnienia lub odbudowy brakującego uzębienia;
sztuczne uzupełnienie (w postaci aparatu) brakującej części kończyny, zastępujące ją pod względem kształtu i funkcji motorycznej.
przeszczep, transplantat,
med. tkanka, narząd lub proteza z tworzywa sztucznego (np. proteza naczyniowa), przeznaczone do wszczepienia w miejsce tkanek uszkodzonych, zmienionych lub brakujących (transplantacja).
rekonstrukcja
arch., szt. plast. odtworzenie, odbudowa lub uzupełnienie brakujących fragmentów budowli, rzeźby, malowidła itp. zgodnie z zasadami konserwacji zabytków, na podstawie dokumentacji albo analogii stylistycznych i formalnych;
[łac.],
