Tybet

Encyklopedia PWN

Dalajlama V, Ngag-dbang-blo-bzang-rgja-m‘co, ur. 1617, ‘Pjongs-rgjas k. Jarlungu, zm. 1682,

pierwszy teokratyczny władca Tybetu;

Dalajlama XIV, bsTan-dzin-rgja-mc‘o, Tenzin Gyatso, ur. 6 VII 1935, Takc'er (pn.-wsch. Tybet),

duchowy i świecki przywódca Tybetańczyków;

lama, tybet. bla-ma,

pierwotnie w Tybecie zaszczytny tytuł nauczycieli buddyjskich odpowiadający sanskryckiemu terminowi guru [‘wyższy’,‘nauczyciel’, ‘mistrz’];

[tybet., ‘wielebny lama’],

właśc. Blo-gros-rgjal-mc‘an, ur. 1235, zm. 1280,

tybetański duchowny i mąż stanu;

Arunaćal Pradeś, hindi Aruṇācal Pradeś, ang. Arunachal Pradesh Wymowa

niewielki stan w północno-wschodnich Indiach, położony na wschód i północ od Asamu, przy granicy z Bhutanem, Chinami i Birmą;

Materiały dodatkowe