okulary
 
Encyklopedia PWN
okulary, szkła,
soczewki osadzone w oprawie, używane do korekcji wad wzroku;
w krótkowzroczności stosuje się soczewki sferyczne wklęsłe (rozpraszające), oznaczone znakiem (–), w nadwzroczności — soczewki sferyczne wypukłe (skupiające), oznaczone znakiem (+), w niezborności (astygmatyzmie) — cylindryczne lub sferyczno-cylindryczne; okulary dwuogniskowe umożliwiają dobre widzenie dali i bliży w starczowzroczności, okulary wieloogniskowe (progresywne) — dobre widzenia na różne odległości; okulary pryzmatyczne stosuje się przy porażeniach mięśni ocznych, by umożliwić widzenie pojedynczego obrazu; okulary lunetowe — powiększające obraz siatkówkowy, składają się z silnej soczewki wypukłej stanowiącej obiektyw oraz silniejszej, rozpraszającej stanowiącej okular. Pierwsze okulary pojawiły się w X w. w Chinach, w XIV w. — w Europie; obecnie coraz częściej stosuje się szkła kontaktowe; okulary ochronne (ze szkła lub tworzywa sztucznego, barwne lub bezbarwne) służą do ochrony oczu przed urazami mech. (np. kamieniarzom, szlifierzom) lub świetlnymi (np. spawaczom, hutnikom).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia