hypetralna świątynia
 
Encyklopedia PWN
hypetralna świątynia,
typ starożytnej świątyni greckiej, nie posiadający dachu;
w starożytnym Egipcie wznoszono je dla Re, bóstwa słońca (świątynia w Abu Sir, za panowania V dynastii), i Atona, ubóstwionej tarczy słonecznej (świątynia w Tell el-Amarna, XVIII dynastia); w Grecji światynie hyperalne budowano bardzo rzadko (np. kolosalna świątynia Apollina z III–II w. p.n.e. w Didymie koło Miletu).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia