O’Connor Flannery

O’Connor

[ə^ukọnə^r]

Flannery , ur. 25 III 1925, Savannah, zm. 3 VIII 1964, Milledgeville (stan Georgia),

pisarka amerykańska;

związana z amer. Południem, ze stanowiska moralistyki chrześc. ukazała postawy etyczne, rel. i społ. ukształtowane w kulturze tego regionu; losy zwykłych ludzi, wyobcowanych bohaterów, wewn. rozdartych, postawionych w sytuacjach niecodziennych, poszukujących łaski i wiary w aktach gwałtu, zabarwiała groteskowo wyjaskrawionym czarnym humorem, tworząc atmosferę grozy, przemocy i brutalności; zbiory opowiadań (Trudno o dobrego człowieka 1955, wyd. pol. 1970, W pierścieniu ognia 1971, wyd. pol. 1975, Sztuczny Murzyn 1959, wyd. pol. 1992), powieści (m.in. Mądrość krwi 1952, wyd. pol. 1992, Gwałtownicy porywają królewstwo niebieskie 1960, wyd. pol. 1993).