soliloquium
rodzaj monologu, którego przedmiotem jest osoba wypowiadająca ten monolog;
[łac., ‘rozmowa z sobą’],
soliloquium
Encyklopedia PWN
prowadzi ona dialog wewn., rozważa własne racje i zasady postępowania; pierwowzorem gatunku są Solilokwia św. Augustyna; za s. uznaje się też często monolog sceniczny w dramacie, w którym bohater wyraża konflikty drążące jego psychikę; za jedne z najsłynniejszych s. uważa się monologi bohaterów dramatów W. Szekspira, zwłaszcza s. Hamleta.
