ruskie języki

ruskie języki,

termin stosowany w pol. terminologii językoznawczej na określenie języków wschodniosłow.: ros., ukr. i białoruskiego, zwłaszcza w odniesieniu do ich wcześniejszych faz rozwoju;

w XIX w. używano pod wpływem ros. nazwy języków wielkoruskich dla ros. i małoruskich dla ukr.; najbardziej zwarta grupa języków w rodzinie słowiańskiej. W państwie pol.-litew. jako język ruski określano łącznie białoruski i ukr., także jako język dokumentów urzędowych; do II wojny światowej była to częsta (i oficjalna) nazwa jezyka ukr. z dialektami huculskim i łemkowskim (mówiący nimi nie chcieli zwykle uznać się za Ukraińców).