orientacja
 
Encyklopedia PWN
orientacja
[łac.],
geod. wyznaczanie względem stron świata kierunku osi układu współrzędnych x, y, z, do którego odnosi się współrzędne geodezyjne, a także usytuowanie rysunku mapy względem stron świata;
obecnie stosuje się zwykle o., w której jedna z osi układu współrzędnych (zwykle x) przyjmuje kierunek północny; także w kartografii przyjęła się o., w której północ znajduje się na górze mapy.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia