malachit
 
Encyklopedia PWN
malachit
[gr.],
minerał, węglan miedzi Cu2[(OH)2|CO3];
krystalizuje w układzie jednoskośnym, gł. w postaci ziemistych skupień, nalotów i naskorupień; zielony, daje się łatwo polerować; występuje w strefie utleniania złóż rud miedzi, w największych ilościach w Rosji (Ural — złoża Miednorudniańskie i Gumeszewskie), Australii, USA (stany: Arizona i Nowy Meksyk), Zambii, Demokr. Rep. Konga, Namibii; w Polsce był wydobywany w G. Świętokrzyskich (Miedziana Góra, Miedzianka); używany jako kamień dekoracyjny (od czasów staroż. do dnia dzisiejszego, np. okładziny ścian słynnej sali malachitowej w Ermitażu w Petersburgu), rzeźbiarski i jubilerski; niekiedy wykorzystywany jako ruda miedzi, dawniej — do wyrobu farb.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia