habitus
termin używany przez P. Bourdieu w ramach jego koncepcji socjologii kultury;
[łac., ‘nawyk’],
habitus
Encyklopedia PWN
sam termin Bourdieu przejął z filozofii Arystotelesa i św. Tomasza z Akwinu, nadał mu jednak inne znaczenie; habitus to zespół wewnętrznych dyspozycji i postaw jednostki, nabytych z rodzinnego otoczenia, które determinują jej postępowanie; treść habitus lub jakiejś jego cząstki może być w pełni lub częściowo nieuświadamiana przez osobę będącą nośnikiem habitus; w szczególności nieuświadamiane mogą być cele działań, do których skłania jednostkę habitus; habitus ma zawsze źródła natury społecznej i kulturowej i jest podzielany przez przedstawicieli tej samej zbiorowości; Bourdieu interesowały przede wszystkim habitus klasowe.
