grupa imienna

grupa imienna, grupa nominalna,

struktura składniowa, której ośrodkiem jest rzeczownik lub zaimek rzeczowny;

może być zredukowana do samego rzeczownika lub zaimka, np. Ojciec śpi, Ona wyjechała; w rozwiniętych g.i. ośrodek może być określany przez takie składniki, jak przydawka przymiotnikowa (np. piękny pejzaż), przydawka w formie imiesłowu czynnego lub biernego (śpiące dziecko), zdanie względne (książka, którą dano mi w prezencie; ktoś, kto mi się nie podoba), przydawka rzeczownikowa (dom ojca, morderca prezydenta Narutowicza); w językach, w których występują przedimki, stanowią one z reguły istotny składnik g.i. (ang. a book, the book, fr. un livre, le livre, niem. ein Buch, das Buch ‘książka’); g.i. mogą wystąpić w zdaniu w funkcji podmiotu Ojciec śpi, dopełnienia bliższego (Kupiłam ciekawą książkę), dopełnienia dalszego (Podarowałem bratu narty), różnego rodzaju okoliczników (Szliśmy przez las — okolicznik miejsca, Zrobił to w perfidny sposób — okolicznik sposobu, Był u nas w ubiegłym tygodniu — okolicznik czasu).