cykliczni poeci, cyklicy,
epicy gr. z VII–VI w. p.n.e.;
cykliczni poeci
Encyklopedia PWN
autorzy eposów, których treść stanowiły opowieści mityczne z jednego kręgu (gr. kýklos, łac. cyclus) tematycznego; do najbardziej znanych cyklów epicznych należał cykl trojański, uzupełniający i rozwijający treść Iliady i Odysei; z 6 poematów tego cyklu pozostały, oprócz streszczeń, 82 wiersze; Opowieści cypryjskie (Kypriaká) przedstawiały wydarzenia poprzedzające Iliadę; kontynuacją Iliady była Etiopida (Aithiṓpis); Zburzenie Ilionu (Ilíou pérsis) i Mała Iliada (Iliás mikrá) dotyczyły zdobycia Troi; losy bohaterów powracających spod Troi przedstawiały Powroty (Nóstoi); Telegonia (Tēlegóneia) zawierała opowieść o śmierci Odyseusza i losach jego syna Telegonosa. Cykl tebański, znany z bardzo małych fragmentów, był poświęcony Edypowi i dziejom jego rodu; Edypodia (Oidipódeia) przedstawiała losy Edypa, Tebaida (Thēbaís) — wyprawę 7 wodzów na Teby, Epigoni (Epígonoi) — wyprawę 7 synów wodzów przeciw Tebom i zdobycie Teb. Prawdopodobnie istniał też cykl o Heraklesie i o wyprawie Argonautów.
