brucyt
 
Encyklopedia PWN
brucyt,
minerał, wodorotlenek magnezu Mg[OH]2;
krystalizuje w układzie trygonalnym; biały, żółtawy lub zielonkawy; występuje gł. w serpentynitach, także w marmurach powstałych przez metamorfizm kontaktowy (termiczny) dolomitów; w większych ilościach — m.in. na Uralu i Kaukazie, w  USA, Kanadzie, Austrii, Szwecji; wykorzystywany do produkcji tlenku magnezu.
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia