apoteoza
 
Encyklopedia PWN
apoteoza
[gr. apothéōsis ‘ubóstwienie’],
szt. plast. przedstawienie człowieka wyniesionego do rzędu bogów;
temat przejęty ze Wschodu, rozpowszechniony w sztuce staroż. Rzymu, popularny zwłaszcza w okresie baroku — alegoryczne przedstawienia gloryfikujące postać świętego lub władcy.
zgłoś uwagę
Ilustracje
Aeternitas. Apoteoza żony cesarza Hadriana unoszonej przez skrzydlatą personifikację Wieczności, detal z łuku Hadriana fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia