Woroniecki Adam Korybut, książę, imię zakonne Jacek, ur. 1878, zm. 1949,
ksiądz, dominikanin, teolog, filozof;
Woroniecki Adam Korybut
Encyklopedia PWN
od 1918 czł. PAU; 1919–29 wykładał teologię moralną na KUL (1922–24 rektor), 1929–33 w Collegium Angelicum w Rzymie; 1932 zał. Zgromadzenie Dominikanek Misjonarek Jezusa i Marii; zainicjował akcję powrotu dominikanów do dużych miast środkowej Polski, przyczynił się do powstania klasztoru w Poznaniu i w Warszawie na Służewie, gdzie 1936–39 kierował studium dominikańskim. Woronicki był jednym z promotorów odrodzenia tomizmu w Polsce; oprac. oryginalny program pedagogiki (integralność procesu wychowania) oparty na tomistycznej etyce; w publikacjach zwalczał fideizm, indywidualizm i sentymentalizm (jego zdaniem charakterystyczne dla pol. inteligencji katol.); inspirator pisma „Szkoła Chrystusowa”; gł. dzieła: Królewskie kapłaństwo (1919), Katolickość tomizmu (1924), Pełnia modlitwy (1924), Około kultu mowy ojczystej (1925), Katolicka etyka wychowawcza (1948).
