Wells Herbert George

fot. Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Wells

[^uelz]

Herbert George , ur. 21 IX 1866, Bromley, zm. 13 VIII 1946, Londyn,

ang. prozaik, krytyk literacki, reformator społeczny.

W poglądach łączył wiarę w postęp nauk.-techn. z pasją reformatora społ.; racjonalista, liberał; rozwinął i spopularyzował powieść fantastycznonauk.; powieści: Wehikuł czasu (1895, wyd. pol. pt. Podróż w czasie 1899, wyd. następne 1985, ekranizacja 1960), Człowiek niewidzialny (1897, wyd. pol. 1901), Wojna światów (1898, wyd. pol. 1898, adaptacja radiowa O. Wellesa 1938); uznanie czytelników zdobyła ponadto społ.-obyczajowa powieść Tono-Bungay (1909, wyd. pol. 1956), porównywana do prozy H. Balzaka; także rozprawy socjol., reportaże społ.-polit. (Rosja we mgle 1920, wyd. pol. 1961), popularny zarys Historia świata (1920, wyd. pol. 1924), do którego po doświadczeniach II wojny światowej i tragedii Hirosimy dołączył pesymistyczny, gorzki szkic Mind at the End of Its Tether (1945); w Próbie autobiografii (1934, wyd. pol. t. 1 1938) zawarł nietuzinkowy autoportret oraz szkice portretowe wielu postaci, m.in. współcz. mu pisarzy i działaczy społecznych.

Bibliografia

J.K. PALCZEWSKI Utopista bez złudzeń. Herbert George Wells, Warszawa 1976.