Szczawiej Jan
 
Encyklopedia PWN
Szczawiej Jan, ur. 6 I 1906, Rogatka (Lubelskie), zm. 23 IV 1983, Podkowa Leśna,
poeta i publicysta;
związany z ruchem lud., podczas okupacji niem. redagował tajne czasopisma SL, m.in. 1942–44 „Nurty”; 1946–50 redaktor dwutyg. „Warszawa”, 1957–61 współredaktor tyg. „Orka”; poezja (wybór z 1929–65 Jarzębiny 1965) i szkice lit. (Krzesanie ognia 1969, Laur i cierń 1977) związane z tematyką wiejską, szkice publicyst.-wspomnieniowe Ciosy (t. 1–2 1975) poświęcone m.in. pol. prasie konspiracyjnej 1939–45; oprac.: Antologię polskiej poezji podziemnej 1939–1945 (1957, wyd. rozsz. pt. Poezja Polski Walczącej, t. 1–2 1974), Antologię współczesnej poezji ludowej (1967, wyd. 2 rozsz. 1972).
zgłoś uwagę
Przeglądaj encyklopedię
Przeglądaj tabele i zestawienia
Przeglądaj ilustracje i multimedia