Szantuńskie, Góry,
góry we wschodnich Chinach, na południe od ujściowego odcinka rzeki Huang He, w prowincji Shandong;
Szantuńskie, Góry
Encyklopedia PWN
składają się z kilku pasm górskich: Tai Shan, Lu Shan, Yi Shan, Meng Shan, Jiwu Shan; najwyższy szczyt Tai Shan (wysokość 1524 m); mają charakter gór zrębowych; zbudowane z prekambryjskich gnejsów i łupków metamorficznych oraz paleozoicznych i mezozoicznych skał osadowych (wapienie, piaskowce, zlepieńce), poprzecinanych intruzjami skał magmowych: granitów, andezytów; silnie zniszczone przez erozję i wietrzenie; w wyższych partiach zachowane resztki lasów; niżej uprawa pszenicy, soi, orzeszków ziemnych oraz drzew owocowych; wydobycie węgla kamiennego, rud żelaza oraz boksytów; główne miasta: Jinan i Zibo. Święta góra Tai Shan, wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Przyrodniczego UNESCO, jest inspiracją dla chińskich artystów.
