Sulęcin

rys. Z. Kwiatkiewicz/Archiwum Ilustracji WN PWN SA © Wydawnictwo Naukowe PWN

Sulęcin,

m. powiatowe w województwie lubuskim, na Pojezierzu Łagowskim, nad Postomią.

Ludność miasta: ogółem — 10,1 tys. mieszkańców (2019)

Gęstość zaludnienia: 1 124,1 os/km² (2019)

Powierzchnia: 9 km²

Współrzędne geograficzne: długość geograficzna: 15°06′E, szerokość geograficzna: 52°26′N

Prawa miejskie: nadanie praw — przed 1244

Oficjalne strony WWW: www.sulecin.pl

stare osiedle słow. na skrzyżowaniu szlaków handl. Frankfurt–Poznań i Krosno–Landtsberg (Gorzów Wielkopol.); prawa miejskie przed 1244; własność książąt śląskich, od poł. XIII w. pod panowaniem Brandenburgii, dzielił losy polit. ziemi lubuskiej; XIV w.–1810 własność zakonu joannitów (zgermanizowana nazwa Zielenzig); miasto usługowo-roln., ośr. sukiennictwa; w 2. poł. XIX w. rozwój przemysłu, m.in. drzewnego i ceramicznego; od 1890 połączenie kol.; od 1945 w granicach Polski. ośr. usługowy z drobnym przemysłem (maszyn., odlewniczy, chem., drzewny, spoż. i odzieżowy); got. kościół (XII, 2. poł. XIV, XVI/XVII w., odbud. 1951).